Sentimental Violence

Μισό τετραγωνικό για να χορέψεις, τα σώματα τρίβονται μεταξύ τους, το μυαλό θολωμένο απ το αλκοόλ, οι αισθήσεις να μην νιώθουν τίποτα. Παντού πρόσωπα, κοπέλες, αγόρια να χορεύουν στο ρυθμό ή όχι. Κάποιοι να χορεύουν σαν ψάρια που μόλις τα έβγαλαν απ την θάλασσα και σπαρταράνε να ξαναμπούν πάλι πίσω και να αναπνεύσουν. Καλύτερα θα χόρευε κάποιος που χτυπήθηκε από ηλεκτρισμό ή κάποιος με Πάρκινσον.
Τα αυτιά σου βουλωμένα απ την ένταση των ηχείων. Τα μάτια καρφωμένα σε μια σιλουέτα, τα ποτά να κατεβαίνουν το ένα μετά το άλλο, η όραση θολώνει με την κάθε γουλιά. Η μουσική χαμηλώνει για να σε βρει στο κέντρο του επικέντρου και'συ να τα δίνεις όλα με το χορό σου. Γιατί ξέρεις ότι είναι ίσως απ τις λίγες φορές που θα είσαι κοντά σε ένα καυτό κορμί, με τα στάνταρ που θέτει το αντρικό μάτι. Νιώθεις το μπάσο να περνά μέσα απ όλο το σώμα σου, το ένα κύμα μετά το άλλο μέχρι που κλείνουν τα φώτα, οι φωνές, οι ομιλίες,τα πάντα εκτός απ την μουσική.
Όλα στροβιλίζονται και σύννεφα σε προσκαλούν στο μαλακό κρεβάτι που έφτιαξαν. Ξαπλώνεις και νιώθεις ένα χτύπημα λίγο πιο κάτω απ το κεφάλι σου, σε ενοχλεί αλλά όχι τόσο ώστε να σηκωθείς. Και όλα μαυρίζουν, χάνεσαι μέσα σε ένα μαύρο ατελείωτο χώρο που δεν έχει ούτε όνειρα, ούτε έδαφος για να σταθείς. απλώς πέφτεις μέσα του.
Η επόμενη μέρα ξεκινά με την εισβολή μιας μυρωδιάς από οινόπνευμα, εμετό και νοσοκομείου. Η επόμενη αίσθηση μετά την όσφρηση που ξυπνάει είναι η ακοή, που δέχεται ερεθίσματα από φωνές παραμορφωμένες. Και τέλος τα μάτια σου ενεργοποιούνται για να δεις ένα λευκό ταβάνι, αριστερά και δεξιά σου πρόσωπα άγνωστα, που φαίνεται ότι μιλάνε αλλά η ακοή σου αρνείται να ξεκαθαρίσει τους ήχους. Κοιτάς τα πρόσωπα και ένα κύμα πανικού σε πλημμυρίζει μαζί με ερωτήσεις. Προσπαθείς να μιλήσεις όμως το στόμα δεν λέει να ανοίξει. Ένα από τα πρόσωπα γυρνά προς την μεριά σου και σε κοιτά με απορία και μετά από λίγο ξεσπά σε κλάματα, είναι ένα ρυτιδιασμένο πρόσωπο που φαίνεται ότι έχει περάσει πάρα πολλά στην ζωή.
- Αγόρι μου.
Τα δάκρυα πέφτουν επάνω στο πρόσωπό σου όταν η γυναικά που αυτοαποκαλείται η Μητέρα σου σε αγκαλιάζει, μα το μόνο που περνά απ το μυαλό σου, είναι να σπρώξεις την γυναικά από κοντά σου μες στο πανικό. Όμως όπως και το στόμα σου έτσι και τα χέρια σου δεν σε ακούνε. Ύστερα δοκιμάζεις να κουνήσεις τα πόδια σου για να επιβεβαιώσεις την τρομαχτική σκέψη που πέρασε απ το μυαλό σου, όμως ούτε εκείνα αντιδράνε. Τώρα πια είσαι σίγουρος και θες να φωνάξεις, να ουρλιάξεις. Μέσα στο μυαλό σου προσπαθείς να θυμηθείς το τι έγινε χτες βράδυ και το πως κατέληξες εδώ. Όταν ξεκαθαρίζει η ακοή σου το πρώτο που ακούς είναι μια φράση που σε κάνει να θες να κουφαθείς και πάλι.
- Δυστυχώς ο νεαρός έχει παραλύσει το μόνο που μπορεί να κάνει τώρα είναι να ακούει και να βλέπει. Τα συλληπτήρια μου.



To Sentimental-Violence και το Υπουργείο Υγείας Προειδοποιεί, το Clubing βλάπτει σοβαρά την υγειά...

Greek

Half square to dance, bodies rubing, the brain blured from the alcochol, the senses dont feel anything. Everywhere faces, girls, boys dancing in the rythm or not. Some dance as fishes that where just removed from the sea and writhe to get back again and breathe. Somebody that was struck by electricity or somebody with Parkinson would dance better then them.
Your ears blocked from the volume of the resonators? The eyes nailed at a silhouette, the drinks going down the one after the other, the sight blurs with the each sip. The music lowers to find you in the centre of epicentre and you are giving all you have with your dance. Because you know that it is perhaps from the few times where you will be near a hot body, by the stantar's that the male eyes place. You feel the bass passing though all your body, a wave after the other untill the lights close, the voices too, the speeches, everything except the music.
All swirl's, and clouds invite you in the soft bed that they made. You lay down and you feel a blow, just below your head, it doesnt bother you that much. Everything becomes black, you are lost in a black endless space that doesnt have neither dreams, neither ground to stand, simply you fall in it.
The next day begins with the invasion of a mixed smell of alcohol, vomit and hospital. The next sense after the olfaction that wakes up is the hearing, that accepts irritant from deformed voices. And finally your eyes are activated in order for you to see a white ceiling, left and right of you persons unknown, it looks like they are talking but your hearing deny to clear up their voices. You are looking the faces and a wave overflow's you with panic and questions. You try to speak, however the mouth denies to open. One of the faces turns towards you and looks at you with query and after a little it bursts out in tears, it is a wrinked face that appears to been though alot, in life.
- my boy.
Tears droping on your face when the woman that call's herself your Mother embraces you, butthe only thing that passes from your brain, is you push the woman away from you in the panic. However as your mouth thus your hands too dont obey you. The next thing you try is to move your legs in order to confirm the scary thought that passed from your brain, however nor those react. Now you are sure and want to shout, to scream. In in your brain you try to remember what happened last night and what led you here. When your hearing clears you the first thing that you hear is a phrase that makes you to wish that you couldnt hear once again.
- Unfortunatlly the young man is paralized and the only thing that he can do now is to hear and see. I am sorry but there is nothing we can do.



Sentimental-Violence and the Health department Warns, Clubbing harms seriously the health…

English



If there are any mistakes in the english version please tell me so i ll correct it :)